Raad van State: intern salderen natuurvergunningsvrij

Sector: Agrarisch

Op 20 januari 2021 deed de Raad van State een interessante uitspraak over intern salderen. Maar de gevolgen van deze uitspraak zijn divers en roepen best wat vragen op. In dit artikel lichten we een aantal onduidelijkheden toe.

 

Intern salderen vergunningsvrij

De Raad van State concludeert dat je geen Natuurvergunning nodig hebt als een project geen significantie gevolgen heeft voor een Natura 2000-gebied. Dit is bijvoorbeeld het geval als er ten opzichte van de referentiesituatie (onderliggende Natuurvergunning of milieutoestemming op de aanwijsdata) geen toename van stikstofdepositie is.

Oftewel: is er geen toename van stikstofdepositie als je je bedrijf wilt uitbreiden of wijzigen? Dan heb je dus geen Natuurvergunning nodig.

Gevolgen uitspraak

De uitspraak roept echter wel wat vragen op. Bijvoorbeeld:

  • Hoe rechtszeker en gewenst is het als je uitbreidt zonder een vergunning? Je kunt door een stal emissiearm te maken extra dieren gaan houden. En door intern te salderen is er geen toename van depositie, waardoor je geen vergunning nodig hebt. Maar wat als door toekomstige wijzigingen binnen de ammoniakfactoren of het rekenmodel Aerius later blijkt dat er toch een toename is? En dat je wel een vergunning nodig hebt? Dan is het nog maar de vraag of je die vergunning op dat moment nog kunt krijgen. Als ondernemer wil je natuurlijk niet in zo’n situatie komen.In de kern is dit te vergelijken met de bedrijven die een PAS-melding hebben gedaan (en geen vergunning konden aanvragen), te goedertrouw hebben gehandeld en achteraf zonder toestemming zitten.
  • De vraag is verder: wie bepaalt of je wel of geen vergunning nodig hebt? Bepaal je dat als ‘aanvrager’ zelf? Of moet de provincie daar een besluit over nemen?
  • Een voordeel van de uitspraak is dat voor veel situaties geen Natuurvergunning meer nodig is. Dat scheelt je tijd en kosten.
  • De onderliggende toestemming (Natuurvergunning of milieutoestemming op de aanwijsdata van Natura 2000-gebieden) kan als uitgangspunt (recht) worden gebruikt. De vraag is hoe de provinciale beleidsregels voor vergunningverlening zich hiermee verhouden. Die beleidsregels gaan immers uit van de feitelijk gerealiseerde capaciteit (alles wat gebouwd is) en maken een correctie op basis van het Besluit huisvesting. Hiermee romen de provinciale beleidsregels bestaande rechten af. Dat lijkt niet overeen te komen met de uitspraak.
  • Tot slot roept het de vraag op wat dit betekent voor de legalisatie van de PAS-melders. Minister Carola Schouten van LNV heeft daarover gezegd dat ze niet de volledige melding wil legaliseren, maar alleen het deel dat is gerealiseerd. Conform de systematiek vanuit de uitspraak lijkt het dat de gehele melding wordt gelegaliseerd.

Hoe nu verder?

Het mag duidelijk zijn dat er nog veel vragen zijn. Hopelijk komt er vanuit het ministerie en de provincies snel meer duidelijkheid. Wil je hierover in de tussentijd alvast van gedachten wisselen? Neem dan gerust contact op met Annewies de Haan voor meer informatie over intern salderen.

Scroll naar boven